کد مطلب:28118 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:12

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا خدا ما را بصورت روح جسم و عقل خلق كرده تا نهايتا به سمت خودش كشيده شويم؟

اگر خداوند به هر شكلي انسان را مي آفريد باز هم جاي اين سؤال باقي بود كه چرا آدمي به اين شكل آفريده شده و چرا شكل ديگري براي او در نظر گرفته نشده است. بنابراين، اين سؤال به اين نقطه باز مي گردد كه چرا هر چيزي همان چيزي است كه هست و چيز ديگري نيست. پاسخ اين سخن آن است كه نظام آفرينش، نظامي قانونمند و داراي مراتب علّي و معلولي است. دو نظام عليت طولي و عرضي بر جهان حاكم است و اين دو نظام تعيين كننده آنند كه هر پديده چه پديده اي است و چه خصوصياتي دارد. انسان نيز در اين مجموعه و جدول عظيم وجود، داراي جايگاهي خاص براي خود مي باشد. اين جايگاه تعيين شده براي انسان در نظام علّي جهان، جايگاهي غير قابل تغيير است. لازم به ذكر است كه انسان از نظر وجودي در درجه اي بسيار ارزشمند قرار گرفته است و بر بسياري از موجودات برتري دارد؛ چرا كه از عقل و اختيار برخوردار است كه گوهرهايي بي بديلند. اراده خداوند كه تجلّي آن در نظام احسن آفرينش است، براي اين موجود امكاناتي فراهم ساخته كه بتواند راه كمال را تا رأس هرم هستي؛ يعني، خداوند طي نمايد و به ملاقات او نائل گردد و اين فضيلت و مرتبتي است كه براي كمتر موجودي قابل دستيابي است. قرآن مجيد در اين زمينه فرموده است: {Mو ما فرزندان آدم را بسيار گرامي داشتيم و آنان را در دريا و خشكي سوار كرديم و از هر غذاي پاكيزه به آنان روزي داديم و بر بسياري از مخلوقات خود برتري و فضيلت بزرگ بخشيديم M}.{V(اسراء ، آيه 70) V} بنابراين ما از نظر قرار گرفتن در چنين وضعيتي مختار نبوده ايم، بلكه سلسله علل و اقتضاءات نظام جهان به چنين نتيجه اي منجر شد، ولي اكنون با اختيار خود قادر هستيم از جهان ترسيمي داشته باشيم و با عمل خويش به سوي كمال پيش برويم.